موانع مهم برند رنو در بازار ایران
این روزها در شرایطی از رنو به‌عنوان قطب سوم خودروسازی کشور یاد می‌شود که با توجه به وجود دو شرکت بزرگ داخلی (ایران خودرو و سایپا)، تردیدهایی درباره استقلال این برند فرانسوی در ایران وجود دارد.
به گزارش اخبارخودرو؛ مرداد ماه امسال بود که سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) و رنو بالاخره بر سر همکاری مشترک با یکدیگر به توافق نهایی رسیده و قرارداد خود را امضا کردند. طبق این قرارداد، رنو از اوایل سال آینده میلادی وارد فاز اجرایی شده و دو محصول جدید (نیو داستر و نیو سیمبول) را در ایران به تولید خواهد رساند. البته مدلی ارزان قیمت به نام کوئید نیز مدنظر رنویی‌ها برای عرضه در بازار ایران است، که در صورت تحقق آن، رقیبی جدی پیش‌روی خودروهای زیر ۵۰ میلیون تومان داخلی قرار خواهد گرفت. در قرارداد موردنظر اما رنو با سهمی ۶۰ درصدی، سهام غالب را در اختیار دارد و ایدرو و یک شرکت بخش خصوصی نیز هر کدام ۲۰ درصد سهم را به خود اختصاص داده اند. طبق آنچه از دل اظهارات مسوولان رنو و ایدرو بر می‌آید و همچنین با توجه به تقسیم‌بندی سهام، این طور جا افتاده که خودروساز فرانسوی به‌صورت مستقل در ایران فعالیت کرده و به‌نوعی قطب سوم خودروسازی کشور خواهد بود. به‌عبارت بهتر در حال حاضر رنو به‌عنوان خودروسازی که قرار است سطح رقابت در بازار خودرو کشور را بالا ببرد، مطرح بوده و خیلی‌ها امیدوارند این برند اروپایی بتواند انحصار دو خودروساز بزرگ داخلی را بشکند.
ایجاد این توقع از رنو، بیش از هر مساله‌ای به نوع قرارداد این شرکت مربوط می‌شود، قراردادی که نمونه آن را نمی‌توان در خودروسازی کشور پیدا کرد. ویژگی بارز قرارداد رنو، در درجه اول به عدم مشارکت با خودروسازان داخلی برمی‌گردد و در درجه بعد با سهام غالب این شرکت (در مقایسه با شرکای ایرانی اش) ارتباط دارد. دقیقا این دو ویژگی سبب شده تا افکار عمومی اولا رنو را به‌عنوان قطب سوم خودروسازی کشور فرض کرده و ثانیا از این شرکت انتظار رقابت‌زایی و شکستن انحصار بازار خودرو را داشته باشند. البته مسوولان ایدرو و رنو نیز تلویحا بر استقلال این شرکت در خودروسازی و بازار کشور تاکید کرده‌اند تا در مجموع نام رنو به‌عنوان خودروسازی مستقل در ایران مطرح شود. با وجود امیدواری‌ها به «رنوی مستقل» اما تردیدهایی نیز در این مورد وجود دارد، به نحوی که از نظر کارشناسان، خودروساز فرانسوی با موانعی برای استقلال کامل در خودروسازی ایران روبه‌رو است و موانع مهم برند رنو در بازار ایران کدام ها می باشند؟
در این شرایط با دو پرسش مهم درباره آینده رنو در خودروسازی و بازار کشور مواجه می‌شویم؛ پرسش اول این است که رنویی‌ها با چه موانعی برای استقلال واقعی در ایران مواجه خواهند بود؟
بدون شک، پاسخ به پرسش‌های مطروحه نیازمند ارائه تصویری روشن از اوضاع فعلی خودروسازی و بازار خودرو کشور و حواشی آنها و همچنین قوانین و مقررات فعلی مرتبط با صنعت خودرو است. آنچه بیش از هر مساله دیگری در خودروسازی و بازار ایران به چشم می‌آید، انحصار دو خودروساز بزرگ داخلی و حساسیت ویژه (از سوی ارکان مختلف کشور به‌خصوص دولت) روی این موضوع است. هرچند خودروسازان به دلایلی از جمله وجود شرکت‌های متعدد و آزاد بودن واردات، اتهام انحصار را نمی‌پذیرند، با این حال به اعتقاد بسیاری از کارشناسان و همچنین افکار عمومی، بازار خودرو کشور به‌دلیل نبود رقبایی جدی و قدرتمند، در انحصار دو برند بزرگ نیمه‌دولتی (ایران خودرو و سایپا) قرار دارد.
نگاهی به تقسیم‌بندی قیمتی بازار خودرو کشور نیز تا حد زیادی این ادعا را اثبات کرده و نشان می‌دهد بخش‌های اصلی و پر تقاضای بازار، در قلمرو دو غول جاده مخصوص قرار داشته و سایر برندها را یارای قدم گذاشتن به حریم آنها نیست. آبی و نارنجی‌های جاده مخصوص در این سال‌ها نشان داده‌اند حساسیت بسیار بالایی روی قلمرو خود داشته و به هر نحوی که شده، مانع ورود بیگانه‌ها به محدوده استراتژیک شان شده اند. این موضوع دقیقا اصلی ترین و بزرگ ترین چالش موجود بر سر راه رنو برای استقلال کامل در ایران به شمار می‌رود، چه آنکه بیم آن می‌رود در صورت تجاوز رنو به قلمرو غول‌های جاده مخصوص، حتی خود دولت نیز به‌عنوان سهامدار هر سه برند (ایران‌خودرو، سایپا و رنو)، استقلال خودروساز فرانسوی را زیر سوال ببرد.
اگرچه دولت در لباس سازمان گسترش، سهامدار و حامی رنو در ایران به شمار می‌رود، با این حال احتمال هست که در صورت به خطر افتادن بازار خودروسازان داخلی، دولتی‌ها مانع اوج گرفتن رقیب فرانسوی آنها شده و رویای «رنوی مستقل» بر باد رود. این ترس از آنجا ناشی می‌شود که وجود برخی قوانین و مقررات زائد، دست دولت و خودروسازان داخلی را برای تعرض به استقلال برندهای خارجی در صنعت خودرو کشور باز نگه داشته است. بسیاری از کارشناسان بر این باورند که در فضای فعلی خودروسازی ایران، آنچه بیش از سهام ۲۰ درصدی ایدرو بر آینده رنو در کشور اثر خواهد گذاشت، قوانین و مقررات مرتبط به صنعت خودرو و سرمایه‌گذاری خارجی است. بر کسی پوشیده نیست که وجود یک سری قوانین دست و پاگیر سبب کند پیش رفتن پروژه‌های خودروسازی در کشور شده و طبعا اگر اصلاحات لازم در این مورد صورت نگیرد، رنو نیز متاثر از مقررات مربوطه، چندان کاری از پیش نخواهد برد.
در حال حاضر قوانین و مقررات به شکلی تنظیم شده‌اند که کمتر خودروساز خارجی با فراغ بال و با احساس امنیت کامل سرمایه‌گذاری، وارد ایران می‌شود و این موضوع پیام‌های ناخوشایندی را به بزرگان خودروساز دنیا ارسال می‌کند. اوضاع به شکلی است که رنو هم از تیررس قوانین و مقررات موردنظر در امان نبوده؛ بنابراین اگر این شرکت تجربه موفقیت آمیزی در ایران نداشته باشد، سایر برندهای خودرویی دنیا نیز قدم به خودروسازی کشور نخواهند گذاشت. با این حساب، موفقیت آزمون رنو در ایران می‌تواند پیام‌های مثبت و امیدوارکننده‌ای به دنیای خودروسازی ارسال و پای بزرگان دیگری را به قصد سرمایه‌گذاری مستقیم و حضور مستقل، به کشور باز کند. این در حالی است که هم‌اکنون بیم آن می‌رود رنو در صورت ورود به قلمرو بازار خودروسازان بزرگ داخلی، مورد عتاب قرار گرفته و در نهایت دمش از سوی خود دولت به‌عنوان سهامدار این خودروساز، قیچی شود. در این مورد، فربد زاوه کارشناس خودرو کشور می‌گوید: اگر رنو از شر قوانین و مقررات زائد در امان بماند، می‌تواند به‌صورت مستقل در ایران فعالیت کند و طبعا در این صورت قرارداد این شرکت با ایدرو معقول خواهد بود.
وی با بیان اینکه در حال حاضر اصلی ترین مانع بر سر راه استقلال رنو، همین قوانین و مقررات زائد و دست و پاگیر است، می‌افزاید: برخی نگران سهام ۲۰ درصدی ایدرو در قرارداد رنو هستند، حال آنکه خطر قوانین و مقررات زائد بسیار بیشتر از این سهم نسبتا اندک بوده و می‌تواند سرنوشت این خودروساز فرانسوی را در ایران تعیین کند.
این کارشناس تاکید می‌کند: قوانین مرتبط با صنعت خودرو طوری نگارش شده‌اند که حتی خودروسازان خارجی حاضر در کشور نیز گاهی مجبورند برای ماندن و حفظ امنیت سرمایه‌گذاری خود، تن به خواسته‌ها و منویات نهادهای دولتی داده و بنابراین از اصل اهداف خود دور شوند.
زاوه با تاکید بر اینکه بزرگ‌ترین نیاز حال حاضر خودروسازی کشور، مقررات‌زدایی و اصلاح قوانین است، می‌گوید: با وجود قوانین فعلی، امکان دارد همین رنو که به‌دنبال حضور مستقل در ایران است، در نهایت مجبور شود طبق منویات دولتی‌ها حرکت کرده و ناخواسته در مسیر عدم رقابت و کنار آمدن با دو خودروساز بزرگ داخلی گام بردارد.
به گفته زاوه، تنها با حذف و اصلاح برخی قوانین و مقررات است که می‌توان به استقلال رنو در خودروسازی کشور امیدوار بود، وگرنه این شرکت نیز خود به قوزی بالای قوز برای مشتریان ایران تبدیل خواهد شد.
اظهارات زاوه را اما حسن کریمی سنجری دیگر کارشناس خودرو کشور نیز تایید کرده و می‌گوید: رنو برای حضور در اقتصاد و صنعت ایران ریسک بزرگی را متحمل شده تا خودروسازی کشور برای اولین بار، یک برند خارجی مستقل را تجربه کند بنابراین نباید با قوانین دست و پاگیر، سبب آزار آن شویم.
وی می‌افزاید: در این شرایط، اولین گام در راستای موفقیت سرمایه‌گذاری خارجی در خودروسازی ایران، حمایت وزارت صنعت،معدن و تجارت از سرمایه‌گذاری این برند است، به نحوی که وزارتخانه مذکور می‌تواند برخی قوانین را به نفع شرکت‌هایی که حسن نیت دارند، تغییر دهد. کریمی ادامه می‌دهد: به نظر من این اتفاق می‌تواند در مورد رنو نیز رخ بدهد، منتها به شرطی که این خودروساز فرانسوی حسن نیت خود را در مسائل مختلف از جمله تولید و عرضه محصولات با کیفیت و دارای قیمت مناسب و همچنین اشتغال‌زایی، نشان بدهد.
این کارشناس اما با تاکید بر اینکه ورود رنو به قلمرو بازار خودروسازان داخلی، حواشی خاص خود را خواهد داشت، تاکید می‌کند: دقیقا به همین دلیل است که می‌گویم باید قوانین مربوط به خودروسازی و سرمایه‌گذاری خارجی را اصلاح کرد، زیرا با توجه به مقررات فعلی، امکان تعرض به استقلال رنو در خودروسازی کشور وجود دارد. به گفته کریمی، اگر می‌خواهیم حضور مستقل خودروسازان خارجی منجر به توسعه صنعت خودرو کشور شود، بهتر است قوانین و مقررات را طوری اصلاح کنیم که نهادهای دولتی و خودروسازان بزرگ داخلی نتوانند روی به مبارزه معکوس آورده و با اعمال فشار و محدودیت، استقلال رنو و امثال این شرکت را به خطر بیندازند.
تشخیص ایراد خودرو از روی رنگ و بوی دود
معرفی پورشه کاین ۲۰۱۸ از طریق عکس های تبلیغاتی
درحالی که تنها یک هفته تا معرفی رسمی نسل جدید پورشه کاین زمان باقی مانده است، کمپانی خودروسازی پورشه تصاویری اولیه از شاسی بلند جدید خود حین تست‌های مختلف برفی و شنی ارائه کرده است تا قبل از معرفی رسمی برای مخاطبان خود یک پیش درآمد فراهم کرده باشد.
به گزارش اخبار خودرو؛ همراه با انتشار تصاویر جدید از پورشه کاین ۲۰۱۸، کمپانی خودروسازی پورشه ادعا می‌کند که از سال ۲۰۱۴ میلادی تا به امروز که در حال کار بر روی نسل جدید پورشه کاین بوده است، مجموع مسافت‌های پیموده شده آن برای تست‌های جاده‌ای در پیست نوربرگ‌رینگ، جاده‌های شهری، بزرگراه‌ها و همچنین تست‌های آن در مسیرهای آفرودی و ناهموار به رقم حیرت انگیز ۴٫۴ میلیون کیلومتر می‌رسد تا نسل جدید “پورشه کاین” با آمادگی کامل در بازار مصرف حضور پیدا کند.
علاوه بر این‌ها، نسل سوم پورشه کاین تست‌های ترافیک خود را در شهرهای گرم و مرطوب چین، تست‌های اصلی خود را در کشور سوئد، فنلاند و اسپانیا و همچنین تست‌های آفرودی خود را در آفریقای جنوبی، ژاپن، نیوزیلند و همچنین در صحرای شنی “دبی” گذرانده است که انتظار می‌رود در نمایشگاه بین المللی فرانکفورت آلمان به طور رسمی معرفی شود در حالی که از طریق معرفی پورشه کاین ۲۰۱۸ از طریق عکس های تبلیغاتی نشان داده شده است.
باتوجه به تصاویر منتشر شده از خودرو، می‌توان گفت که طراحی خارجی محصولات پورشه چه استتار شود و چه استتار نشود، یک چهره قابل تشخیص خواهند داشت که با یک ریزه کاری‌های جزیی تبدیل به مدل‌های جدید این شرکت می‌شوند. حال مدل جدید پورشه کاین هم از این قاعده مستثنی نبوده و شباهتی بسیار زیاد به مدل‌های قبلی خود دارد، اما کمپانی خوروسازی پورشه برای اینکه مورد انتقاد قرار نگیرد، تغییراتی نسبتا بزرگ در چهره شاسی بلند کاین ۲۰۱۸ ایجاد کرده است که از دید کارشناسان نه تنها طراحی ظاهری این خودرو بهتر نشده، بلکه باعث شده تا نسخه جدید پورشه کاین نسبت به مدل‌های قبلی خود تاحدودی زشت‌تر هم شده باشد که دلیل اصلی آن می‌تواند ورودی‌های بسیار بزرگ هوا بر روی مجموعه سپر اتومبیل باشد، هرچند نباید فراموش کرد که طراحی ظاهری خودرو یک امر کاملا سلیقه‌ای بوده و ممکن است که بسیاری از مخاطبان از این طراحی و ورودی‌های بزرگ هوای آن بر روی مجموعه سپر راضی باشند که می‌توانید جزییات آن را که بوسیله معرفی پورشه کاین ۲۰۱۸ از طریق عکس های تبلیغاتی انجام داده را مشاهده کنید.
در خصوص مشخصات فنی پورشه کاین ۲۰۱۸ هم یکسری اطلاعات اولیه از سوی منابع نزدیک به شرکت خودروسازی پورشه ارائه شده است که شامل یک موتور ۲٫۹ لیتری شش سیلندر توربوشارژر با قدرت ۴۳۴ اسب بخاری و همچنین شامل یک پیشرانه ۴ لیتری هشت سیلندر توربوشارژر با حداکثر توان خروجی ۵۴۲ اسب بخار می‌شود که صحت آن پس از معرفی رسمی از سوی پورشه مشخص خواهد شد، هرچند پیش بینی می‌شود که در کنار موتورهای استاندارد پورشه کاین، از یک سیستم محرک هیبریدی هم استفاده شود که اجزا تشکیل دهنده آن شاید یک پیشرانه ۴ لیتری هشت سیلندر و همچنین یک موتور الکتریکی قدرتمند با خروجی ترکیبی ۹۰۰ نیوتن متر باشد.
خودرو Ario 1.6 Elegant اتوماتیک سال ۲۰۱۶
شرکت زوتی(ZOTYE) یک شرکت چینی است که ناشناخته می باشد و سایپا به سراغ یکی از تولیدات نسبتا جدید این شرکت خودروسازی رفته که این اتومبیل Z300 نام دارد و در آغار تولید سایپا آن را به S300 تغییر نام داد و بعدها اسم آریو را برای آن انتخاب کرد.
آریو سایپا که اکنون آن را به همین نام می شناسیم با نشان تجاری سایپا که به نظر می رسد امتیاز آن را خریداری کرده در بازار خودرو عرضه می کند.
پلت فرم آریو نسخه ای از اتومبیل تویوتا آلیون می باشد که تولید آن در سال 2007 آغاز شده بود.
شرکت چینی اتومبیل سازی زوتی با وجود ناشناخته بودن در سال 2005 اغاز به کار کرد و نخستین محصول در سال 2006 به بازار عرضه کرد.
شرکت خودروسازی سایپا برای ماشین آریو از دو پیشرانه استفاده کرده است که یک پیشرانه آن ۱.۵ لیتری با توان حداکثر ۱۰۳ اسب بخار و گشتاور حداکثری ۱۴۱ نیوتن متر و پیشرانه دیگری با حجم ۱.۶ با توان و گشتاور حداکثری ۱۱۲ اسب بخار و ۱۵۱ نیوتن متر.
در بررسی مشخصات فنی ماشین آریو گیربکسی که در این تیپ به کار گرفته شده برای پیشرانه های ۱.۵ لیتری از نوع دستی ۵ سرعته و دو تیپ دیگر از نوع اتوماتیک می باشند. این پیشرانه ها تحت تولیدکننده ای زیر نظر میتسوبیشی ژاپن در چین ساخته شده اند. عملکرد نامطلوب در بخش سیستم انتقال نیرو و گیربکس باعث می شود شتاب گیری نخست این ماشین کمی آهسته باشد.
در عملکرد ایمنی ماشین Ario 1.6 Elegant اتوماتیک سال ۲۰۱۶ می توان آن را نقطه مثبت دانست چرا که از طرفشرکت خودروسازی سایپا برای ماشین آریو از دو پیشرانه استفاده کرده است که یک پیشرانه آن ۱.۵ لیتری با توان حداکثر ۱۰۳ اسب بخار و گشتاور حداکثری ۱۴۱ نیوتن متر و پیشرانه دیگری با حجم ۱.۶ با توان و گشتاور حداکثری ۱۱۲ اسب بخار و ۱۵۱ نیوتن متر.
در بررسی مشخصات فنی ماشین آریو اتومات که در این تیپ به کار گرفته شده برای پیشرانه های ۱.۵ لیتری از نوع دستی ۵ سرعته و دو تیپ دیگر از نوع اتوماتیک می باشند. این پیشرانه ها تحت تولیدکننده ای زیر نظر میتسوبیشی ژاپن در چین ساخته شده اند. عملکرد نامطلوب در بخش سیستم انتقال نیرو و گیربکس باعث می شود شتاب گیری نخست این ماشین کمی آهسته باشد.
در عملکرد ایمنی ماشین Ario 1.6 Elegant اتوماتیک سال ۲۰۱۶ می توان آن را نقطه مثبت دانست چرا که از طرف موسسه ایمنی C-CNAP امتیاز ۵ ستاره ای را دریافت کرده است که برای یک ماشین تولید داخلی کمتر می توان آن را دید. از بابت ترمز ضدقفل نیز بی نهایت ایمن و پذیرفتنی است.
رونمایی از سوپر اسپرت Kode 0
به گزارش اخبارخودرو؛ اوکویاما طراح خودروهای بسیار مشهوری مثل فراری انزو و فراری P4/5 بوده و در طراحی شورولت کوروت C5 و پورشه ۹۱۱ مدرن هم با پینین‌فارینا همکاری کرده است. روز گذشته، اوکویاما آخرین طراحی خود را در نمایشگاه پبل بیچ مونتری با نام Kode 0 رونمائی کرد. این خودرو، در ادامه‌ی طراحی مدل Kode57 است که سال گذشته پیش‌نمایش شد.
اجزای طراحیKode57 در خودروی Kode 0 به چشم می خورد؛ اما مشکلی در تشخیص این دو خودرو ایجاد نمی‌شود. چراکه سوپراسپرت Kode 0 الهام گرفته از خودروهای اسپرت دهه هفتاد میلادی است. همانند خودروی Kode57 که قبل از آن طراحی شد، Kode 0 جدید نیز تقلیدی هوشمندانه و الهام گرفته از یک کوپه‌ی لامبورگینی است که از طرح‌های مارسلو گاندینی محسوب می‌شود. گاندینی به خاطر طراحی آثاری مانند لامبورگینی کانتاش، لامبورگینی میورا، لانچیا استراتوس زیرو و چندین محصول افسانه‌ای دیگر در تاریخ خودروسازی ایتالیا، معروف است.
تولید این خودرو بر اساس طراحی لامبورگینی اونتادور و دارای یک طراحی منحصر بفرد «One motion» است. دماغه پایین و اوورهنگ‌های کوتاه عقب هم، ارتباط تنگاتنگی با طراحی لامبورگینی کانتاش کلاسیک دارند. ستون C و اتاق شیشهای ما را به یاد لانچیا استراتوس زیرو می‌اندازد. اوکویاما از خودروی مفهومی فراری ۵۱۲S Modulo هم در طرح مدرن خود، الهام گرفته است که در پوشش شیشهای پیشرانه و چراغ‌های جلوی مسطح دیده می‌شود.
چراغ‌های ترمز باریک، اسپلیتر تهاجمی جلو، چراغ‌های LED و چرخ‌های ۲۰ و ۲۱ اینچی نویتک همراه با تایرهای پیرلی P-Zero، بخشی از ویژگی‌های خودروی Kode 0 هستند. در عقب، دو فن خنک‌کننده به رنگ سبز متالیک، یک اگزوز مثلثی شکل همراه با یک دیفیوزر بزرگ قرار گرفته است که نمای جالبی به آن می‌بخشد.
سیستم تعلیق این سوپراسپرت یک تعلیق دوجناغی کاملا مستقل با دمپرهای مگنتورئولوژیک است و در ترکیب با ترمزهای سرامیکی کربنی روی هر چهار چرخ، پایداری حرکتی و سواری خوبی به خودروی Kode 0 می‌دهد.
علاوه بر طراحی بیرونی که از طرح‌های قدیمی الهام گرفته است، طراحی داخلی این خودرو نیز انطباق بسیار زیادی با خودروی لامبورگینی اونتادور دارد. صندلی‌های این خودرو با روکش چرم نقره‌ای و آلکانترای خاکستری دست‌دوز تزئین شده است؛ درحالی‌که رنگ سبز متالیک که در طراحی بیرونی بسیار کم به چشم می‌خورد، در طراحی داخلی برای فرمان، داشبورد و ابزار قطب‌نما استفاده شده است.
این خودرو می‌تواند رقیب بسیار خوبی برای لامبورگینی و فراری باشد. قدرت سوپراسپرت Kode 0 از پیشرانه‌ی خورجینی دوازده سیلندر ۶.۵ لیتری تأمین می‌شود که ۶۹۰ اسب بخار (۵۱۵ کیلووات) و ۵۰۷ پوندفوت (۶۹۰ نیوتن‌متر) گشتاور تولید می‌کند. قدرت از طریق یک جعبه دنده‌ی ۷ سرعته ISR به چرخ‌ها انتقال داده می‌شود تا فقط در ۲.۹ ثانیه به حداکثر سرعت ۶۰ مایل بر ساعت (۹۶ کیلومتر بر ساعت) برسد.
اوکویاما هنوز قیمت این محصول را در اختیار رسانه‌ها قرار نداده است. اما با توجه به ارزش‌گذاری ۲.۵ میلیون دلاری نمونه‌ی قبلی، انتظار می‌رود که Kode 0 هم چندان ارزان نباشد و رونمایی از سوپر اسپرت Kode 0 انجام شد.